- изофӣ
- [اضافي]барзиёд, барилова, иловагӣ, изофагӣ
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
изофӣ
Смотреть что такое "изофӣ" в других словарях:
изофаза — изоф аза, ы … Русский орфографический словарь
изофена — изоф ена, ы … Русский орфографический словарь
аз — [از] пешоянд 1. сарчашмаи амалу ҳаракатро ифода мекунад; ранҷидан аз касе, тарсидан аз чизе… 2. ашёеро мефаҳмонад, ки дар иҷрои амал истифода мешавад ва саршавии амал ва объекти ҳаракат ба вай вобаста аст; дар ин маврид бештар бо феълҳои доштан,… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бандак — I [بندک] ҳар чизи ресмонмонанди кӯтоҳак, ки бо он ду чиз ва ё ду тарафи як чизро ба ҳам мебанданд II [بندک] грам. воситаи грамматикӣ, ки алоқаи байни калимаҳоро ифода мекунад; бандаки изофӣ бандаки «и» ( йи), ки калимаи муайянкунандаро бо… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дохил — [داخل] а 1. дарун, муқоб. хориҷ; дохили… // дар дохили …даруни…, дар даруни… (пешоянди изофӣ) 2. даромада, воридгардида; дохил кардан ворид сохтан, даровардан: ба ариза дохил кардан, ба қатори … дохил кардан; дохил шудан а) даромадан, ворид… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
изофагӣ — [اضافگي] ниг. изофӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
иловагӣ — [علاوگي] замшуда, афзудашуда, изофагӣ, барзиёд, он чи ба аслию асосӣ зам карда шудааст: вақти иловагӣ; машғулиятҳои иловагӣ; даромади иловагӣ даромад аз манбае, ки касбу кори асосии кас набошад, даромади изофӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ман — I [من] 1. грам. ҷонишини шахсии шахси якуми танҳо: ману ту, ман ва онҳо 2. дар ибораҳои изофӣ соҳибият ифода мекунад: китоби ман, хонаи ман II [من] кҳн. воҳиди вазн, ки дар ҳама манотиқ як хел набудааст (мас., дар Бухоро ба 128 кг. дар Самарқанд… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
мо — [ما] ҷонишини шахси якуми ҷамъ; дар ибораҳои изофӣ соҳибиятро ифода мекунад; баъзан нависанда ё шахси гӯянда барои ифодаи хоксорӣ чун муродифи «ман» ба кор мебарад ◊ мову ман худбинӣ, худписандӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
муайянкунанда — [معين کننده] 1. сифати феълии замони ҳозира аз муайян кардан он ки муайян ва равшан мекунад 2. грам. яке аз аъзои пайрави ҷумла, ки ба саволҳои чӣ тавр?, чӣ гуна?, чӣ қадар?, аз он кӣ?… ҷавоб медиҳад: муайянкунанда ва муайяншаванда,… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
